نقدی بر نحوه برگزاری نمایشگاه هوایی کیش ،روش‌های کهنه دیگر جوابگو نیست
با روش‌های کهنه و وابسته به ارتباطات دولتی شاید بتوان پرچم نیمه افراشته را کماکان در جای خود نگه داشت اما ایرشوی کیش را هرگز نمی‌توان به یک سطح بالاتر ارتقا داد.
هشتمین نمایشگاه بین المللی هوایی ایران از ۵ تا ۸ آذر ماه با تولی گری منطقه آزاد تجاری کیش در این جزیره برگزار خواهد شد.
این رویداد از سال ۸۱ تاکنون بصورت ۲سالانه در جزیره کیش اجرا شده و دوره قبل ایرشو کیش با حضور ۲ تیم آکروبات هوایی خارجی و همچنین افزایش نمایشهای هوایی نهاجا توانست این رویداد را پس از سالها تا حدودی به استانداردهای جهانی نزدیک کند. امسال نیز آنطور که از اخبار و اطلاعات بر می آید اجماع خوبی در داخل روی هرچه بهتر برگزار شدن این رویداد صورت گرفته است.
شرایط امسال کشور، شرایط ویژه ای است. چقدر خوب است بخصوص با توجه به شرایط اقتصادی امسال، ایرلاین‌هایی که قصد حضور در این رویداد را دارند از هرگونه اسراف در هزینه های غرفه سازی بپرهیزند و هدف خود را ایجاد ارتباط بیشتر با شبکه زنجیره تامین قطعات و خدمات هوایی (بجای تبلیغات برند) قرار دهند؛ الگویی شبیه به آنچه که در اوایل مرداد گذشته در نمایشگاهی در محل دانشکده صنعت هواپیمایی برگزار شد، می‌تواند یک مثال خوب از چنین رویکردی باشد.
چه خوب است امسال غرفه های پرخرج ۲طبقه و ریخت و پاشهای نمایشی در سالن نمایشگاه جای خود را به نمایش قطعات و سیستم‌های مورد نیاز شرکتهای هوایی بدهد؛ مطمئنا در این صورت حتی مخاطب عام هم بهره بیشتری از بازدید خواهد برد.
یقینا الگوی اجرایی کم هزینه سازمان صنایع هوایی که در هر دوره نمایشگاه کیش شاهد آن بوده ایم یا مثلا الگوی بسیار کارا اما کم هزینه ای که ایران‌ایر در نمایشگاه وزارت راه در مصلی در آبان ماه گذشته پیاده کرد می‌تواند الگوی خوبی باشد.
نمایشگاه کیش به لحاظ اجرا همیشه معضلاتی داشته است. بُعد مسافت بین باند پروازی و سالن نمایشگاه همیشه باعث شده سالن برای تمرکز روی نمایشهای پروازی ساعت ۱ بعدازظهر تعطیل شود! وضعیتی که در هیچ نمایشگاه همتراز جهانی نظیر ندارد.
در چند دوره اخیر شاهد بوده ایم که برای رساندن شرکت کنندگان از سالن به محل باند با فاصله چند کیلومتری، هیچ وسیله نقلیه ای (حتی با دریافت کرایه) وجود نداشته! این معضل می‌تواند با برقراری یک سرویس رفت و برگشت بین سالن و باند تا حد زیادی مرتفع شده و سالن هم تعطیل نشود.
در نمایشگاه کیش بخصوص در دوره های اخیر هرگز شاهد نبوده ایم که ثبت نامی از حاضران صورت گیرد و کارتی اعطا شود؛ این خود به اعتبار حرفه ای نمایشگاه مهمی مثل ایرشو کیش لطمه وارد می‌سازد؛ البته حقیقتا باید گفت اگر این کار قرار است با نقص اجرا شده و مشکلات برای بازدیدکنندگان ایجاد کند همان بهتر که اجرا نشود.
در دور قبل، ازدحام در ورودی محل باند پروازی و عدم تناسب تعداد گیتهای امنیتی با بازدیدکنندگان و همچنین کمبود پارکینگ، صحنه های درگیری بسیار نامناسبی را ایجاد کرد که در این دوره قطعا باید برای جلوگیری از آن چاره اندیشی شود.
جابجایی مکان غرفه ها حتی در شب افتتاحیه از دیگر نقاط ضعف اجرایی بوده که همواره به چشم آمده است.
عدم وجود سازوکار مشخص برای B2B و عدم وجود برنامه های جانبی از دیگر نقاطی است که دست اندرکاران نمایشگاه کیش باید برای آن چاره اندیشی کنند.
اطلاع رسانی نمایشگاه هوایی کیش قطعا از نقاط قوت این رویداد بحساب نمی آید. چگونه است که رویدادهای خارجی نظیر یوراسیای ترکیه و آرمیای روسیه و ژوهای چین و بنگلور هند و دبی، ۲۴ ساعته مشغول تبلیغ و اطلاع رسانی و حتی جریان سازی هستند و دفتر نمایندگی شان حتی خارج از وقت هم باحوصله پاسخگوی مخاطبان است اما نمایشگاه کیش خودمان قدری با این رویکرد فاصله دارد؟!
آیا نمایشگاه کیش به انداره ای که نمایشگاه های هوایی بزرگ دنیا پتانسیل‌های اجرایی داخل ایران را می‌شناسند، از توانمندیهای داخلی شناخت دارد؟!
نمایشگاه کیش هنوز برای بسیاری در داخل ایران ناشناخته است؛ بویژه در بین صنعتگران هوایی. بهمین خاطر است که حتی در دوره گذشته که شاهد رونق نسبی نمایشگاه بودیم، حدود یک سوم سالن خالی مانده بود که البته با جابجایی دیواره ها بچشم نمی آمد.
مشکل اطلاع رسانی نمایشگاه هوایی کیش را نمی توان بی ارتباط با میزان عنایت این رویداد به جامعه خبری کشور بویژه رسانه ها و فعالان رسانه ای تخصصی تخصصی این حوزه دانست.
نمایشگاه در دوره های گذشته به خبرنگاران و عکاسان تخصصی هوایی کم اعتنا بوده؛ نه امکانات سفر، نه اقامت، نه ترنسفر، نه غرفه رایگان برای اهالی اطلاع رسانی صنعت هوایی به سبک نمایشگاه های همتراز جهانی، نه تقدیر، نه یک جرعه آب و نه یک جایگاه کوچک برای خبرنگاران و نه حتی یک کارت گردن آویز ساده!
اگر به همین ده بیست نفر بچه های خبرنگار و عکاس تخصصی هوایی-دفاعی خودمان بها بدهیم قطعا پوشش جهانی این رویداد نیز به نحو احسن تامین شده و نیازی به کمک جاسوس-خبرنگاران فعال در رسانه های غربی نخواهد بود.
یکی از استدلالهای مهم انتخاب جزیره کیش برای این رویداد، تسهیل حضور شرکتهای خارجی بوده است اما کیش جز تا حدودی در اولین دوره خود در سال ۱۳۸۱، توفیق چندانی در این زمینه نداشت.
قطعا تحریمها و وضعیت خاص صنعت هوایی در این موضوع تاثیر داشته اما به نظر می‌رسد این تنها دلیل این مسئله نبوده است.
بازوهای مارکتینگ بین المللی نمایشگاه کیش به دلیل عدم شناخت بازار صنعت هوایی جهانی ضعیف عمل کرده اند. به عنوان نمونه، کشور روسیه پتانسیل بسیار بالایی برای حضور در کیش دارد اما می‌بینیم که این حضور فقط به دو یا سه هلدینگ اصلی ختم می‌شود و از دیگر شرکتهای کوچک و متوسط روس اثری در نمایشگاه نیست. چرا؟!
اگر فقط قرار به حضور OAK و UEC و راشن هلیکوپترز است که این امر با یک نامه نگاری دولتی قابل دستیابی است؛ نیاز به مارکتینگ ندارد!
در نمایشگاه بزرگ آرمیای روسیه، غرفه ای نسبتا بزرگ بنام نمایشگاه کیش در یکی از نقاط خوب نمایشگاه ثبت شده بود اما داخل این غرفه چیزی جز یک میز و یک کانتر و ۲ عدد صندلی وجود نداشت؛ نه پوستری، نه فرم ثبت‌نامی نه غرفه آرایی و نه حتی پلن خاصی برای مارکتینگ! آیا این نشان از ضعف سازوکار مارکتینگ این رویداد در کشور مهمی مثل روسیه نیست؟
به امید خدا نمایشگاه کیش این دوره بهتر و کم اشکال تر از دوره های قبل برگزار خواهد شد. اما پس از ۱۶ سال تجربه، حالا بنظر می‌رسد نمایشگاه کیش به یک ایده جدید و یک روح تازه نیاز دارد.
رویداد هوایی کیش بیش از هرچیز به ابتکار و نوآوری و جسارت محتاج است. با روش‌های کهنه و وابسته به ارتباطات دولتی شاید بتوان پرچم نیمه افراشته را کماکان در جای خود نگه داشت اما ایرشو کیش را هرگز نمی‌توان به یک سطح بالاتر ارتقا داد.
برای دست اندرکاران نمایشگاه امسال کیش آرزوی موفقیت داریم و امیدواریم بیان این نقد، در بهبود برخی نقاط ضعف احتمالی این رویداد ملی و رفع آنها موثر باشد.رضا اسدی- کارشناس ارشد مهندسی هوافضا/منبع:فارس
ارسال نظر