روایتی از سقوط هواپیمای مسافربری در بلوار شیشه مینای شهرک آزادی تهران + تصاویر

به گزارش کن نیوز؛ این هواپیما دارای ۴۸ سرنشین بود که مرگ ۴۰ تن از آنان تأیید شده‌است. خلبان این هواپیما علی ایزدپناهی بود که درجه استاد خلبانی با ۸۰۰۰ ساعت پرواز بدون سانحه را داشت و در سال آخر خدمت خود و از بازنشسته‌های نیروی هوایی ارتش بود.

بنا به گزارشات اعلامی لحظاتی پس از برخاست از باند فرودگاه مهرآباد ایشان با برج مراقبت تماس گرفته و اعلام مشکل موتور سمت راست را کرده بود. خلبان پس از آنکه متوجه می‌شود موتور سمت راست از کار افتاده تصمیم به برگشت به فرودگاه با دیگر موتور هواپیما می‌گیرد ولی مطابق کتاب پرواز (Flight Manual) اقدام نمی‌کند و هواپیما را در وضعیت خطرناک قرار می‌دهد.

روز بعد از سانحه رئیس وقت سازمان هواپیمایی کشوری اعلام کرد: طراحی هواپیما به گونه‌ای است که با یک موتور هم امکان ادامه پرواز یا فرود را دارد.

وی در جمع خبرنگاران گفت: اطلاعات نشان می‌دهد که یکی از موتورهای هواپیما درحین صعود و در ارتفاع پایین اشکال پیدا کرده‌است، البته طراحی هواپیماها به گونه ای انجام می‌شود که از دست دادن یک موتور، مانع ادامه پرواز یا بر زمین نشستن هواپیما نمی‌شود.

او با بیان اینکه از نظر طراحی قاعدتاً این هواپیما هم  می‌توانسته به پرواز ادامه دهد یا فرود بیاید، گفت: باید بررسی کنیم که چه شرایط خاصی وجود داشته که هواپیما با ایجاد مشکل در یک موتور نتوانسته‌است روی زمین بنشیند، البته ارتفاع کم هواپیما می‌تواند یکی از دلایل باشد ولی نیاز به بررسی بیشتری دارد.

خلبان، برخلاف دستورالعمل‌های کتاب راهنمای پرواز، هواپیما را به سمت موتور خاموش شده چرخاند. او زاویه حمله را بیش از حد مجاز افزایش داده بود و چرخ‌های هواپیما را جمع نکرد. در نتیجه، هواپیما نتوانست به فرودگاه برسد و پس از چهار دقیقه پرواز، دچار سانحه شد. نکته قابل توجه این است که تنها دو روز پیش از این سانحه، اعضای تیم فوتبال سپاهان اصفهان با همین هواپیما از تبریز به اصفهان سفر کرده بودند.

بیشتر بخوانید

جزییات حکم پرونده سقوط پرواز تهران – طبس

نوع هواپیما

هواپیمایی که در این سانحه سقوط کرد از نوع ایران-۱۴۰ ساخت هسا در کشور ایران بود و اولین بار در سال ۱۳۸۷ پرواز کرده و به سپاهان ایر تحویل داده شد.

این هواپیما نمونهٔ مونتاژ شده از هواپیمای روسی-اوکراینی آنتونوف-۱۴۰ بود، که قبل از این حادثه در مجموع چهار بار در جهان حادثه داشته‌است که سه حادثهٔ آن در کشور ایران و یک حادثهٔ دیگر در کشور آذربایجان برای هواپیمای آنتونوف-۱۴۰ رخ داده بود.

طراحی اولیه موتور این هواپیما برای بالگرد قدرتمند میل ۱۷ و به نام موتور TV۳-۱۱۷MT بوده‌است، که دفتر طراحی موتور کلیموف Klimov روسیه با ایجاد تغییرات عمده آن را به نام TV۳-۱۱۷VMA-SBM۱ و برای هواپیما تغییر داده‌است. ظرفیت این هواپیما برای حمل ۵۲ مسافر است.

گفتنی است منابع رسمی آمار تلفات این حادثه را ۴۰ نفر از سرنشینان هواپیما اعلام کردند. در میان کشته شدگان این سقوط، ۷ کودک دیده می‌شود. ۸ نفر از مسافران هم در این حادثه، زخمی شدند.

محمد عابدزاده یکی از بازماندگان سقوط هواپیمایی سپاهان اعلام کرد که حفره ایجاد شده در بدنه هواپیما سبب نجات جان وی و همسرش شده‌است.

ماشاالله شکیبی نماینده سابق مردم فردوس و طبس در میان کشته‌شدگان این حادثه بود.

یک راننده تاکسی نیز با دیدن هواپیمایی که به سوی زمین در حال سقوط بود از مسیر خود منحرف شد و با یک خاور تصادف کرد که در اثر این تصادف دختر جوانی دچار مرگ مغزی شد.

علت اصلی سقوط

تیم بررسی دفتر سوانح و حوادث (AAIB) ایران، علت این سانحه را ترکیبی از این موارد اعلام کرد: ۱- خرابی کنترل الکترونیکی موتور (SAY-۲۰۰۰) همزمان با خاموش شدن موتور شماره ۲ هواپیما، دو ثانیه قبل از برخاست هواپیما، ۲- چارت کارایی گیج کننده کتاب پروازی هواپیما (AFM) که باعث شد خلبانان به محاسبه عملکرد هواپیما، که حداکثر وزن برخاست (MTOM) را بیش از حد بدست آمده بود، اطمینان کنند.

مهم ترین عامل سقوط استاندارد نبودن این هواپیما بویژه برای پرواز مسافری اعلام شد.