فرصتی برای خدمت

سفیر توسعه فرهنگی هوانوردی

داود ربیعی|پژوهشگر

حوزه هوانوردی کشور با تمام فراز و نشیبی که در سال های اخیر طی کرده از ضعف اصول و مبانی فرهنگ سازی رنج می برد و نشانه تمامی ضعف های موجود را می توان در این صنعت مشاهده کرد.به عقیده بنده، کوچکترین سرباز فرهنگی وطن، فرهنگ سازی در این حوزه باید در دو بخش اصلی و متفاوت درونی و بیرونی مورد ارزیابی و بررسی قرار گیرد.

در حوزه درونی، در سال های اخیر، نفرات زیادی در بخش های مهم و کلیدی مانند خلبان، مهماندار، مهندس فنی و پرسنل ستادی در حوزه هوانوردی به فعالیت مشغول شده اند و تا کنون هیچ الگوی اسلامی و ایرانی در این بخش، معرفی نشده است.اگر این امر را بپذیریم که علم هوانوردی در زمره علوم بین المللی است و همه موارد وابسته به آن نیز وارداتی است و ناگزیر از پذیرش الگوی اسلامی و بومی هستیم، راهی را دنبال کرده ایم که تا کنون به خطا رفته است.باید به این نکته اشاره کرد مخاطب این صنعت مهم و استراتژی که وابستگی مستقیمی به امنیت ملی و بهداشت روانی جامعه دارد را مردم تشکیل می دهند و پوشش، رفتار و تمامی موارد فرهنگی به صورت مستقیم با مردم در ارتباط است پس نیازمند الگویی مخصوص به فرهنگ کشورمان داریم.

هنوز در این حوزه، جایگاه صنعت فرهنگی یا فرهنگ صنعتی به خوبی مشخص نشده است و میزان مشکلات خانوادگی در پرسنل عملیاتی شرکت های هواپیمایی گواه این سخن است.چرا که جامعه شناخت دقیقی از این مشاغل پر استرس ندارد و از سوی دیگر فردی که با هزاران دغدغه شخصی وارد فضای کاری خود می شود نیز تحت حمایت هیچ نهاد و سازمانی قرار ندارد و شرکت های هواپیمایی پیرو اساسنامه های حمایت از حقوق مسافر، در زمانی که اتفاقی رخ می دهد، مسافر پیروز ماجراست در صورتی که می توان با ایده های مناسب فرهنگی بر مبنای اصول اسلامی، جامعه را از مشخصات حرفه های مرتبط با هوانوردی مطلع کرد و میزان قانونی حق و حقوق طرفین را مشخص کرد.

چه بسیار افرادی که با انگیزه های متفاوت و صرف هزینه های گزاف وارد این صنعت شده اند و پس از مدتی با چهره واقعی این صنعت اشنا شده اند، جامعه باید بداند که سفر در میان ابرها و آسمان تنها یک جنبه از این مشاغل است و سختی ها و مشکلات فراوانی دارد که تحمل آن برای هر کسی ممکن نیست.

هوانوردی کشور، نیازمند حضور یک فرهنگ است.فرهنگی که خاص هوانوردان جمهوری اسلامی ایران است تا بتوان بر این باور دست یافت که صنعت هوانوردی نیز دارای پیوست فرهنگی است.هواپیمایی که با نشان و لوگوی زیبای جمهوری اسلامی ایران در خاک کشورهای دیگر فرود می آید باید صادر کننده فرهنگ درخشان ایران اسلامی باشد.

آموزشگاه ها و دانشکده های هوانوردی کشورمان به پایگاه هایی برای حضور افرادی شده اند که از قشر سرمایه دار جامعه هستند و هزینه های بالای تحصیل در رشته های مرتبط با هوانوردی سبب شده است که تنها همان پورشه سواران معروف، وارد سیستم هوانوردی کشور شوند.پس جایگاه جوان علاقمند به هوانوردی که در روستا زندگی می کند و یا جوانی که از خانواده کارگر و کارمند بیرون آمده، کجاست؟!

از سوی دیگر در بخش بیرونی، جامعه هیچ تعریف مشخصی از این رشته ندارد و مسافر نیز با سختی ها و مشکلات این صنعت آشنا نیست و بسیاری از برخورد های نامناسب با مهماندار و پرسنل فرودگاهی از عدم شناخت نشات می گیرد.

ضعف موجود در این بخش سبب شده است تا جوانان با استعداد کشور بر اساس تعاریف بیهوده وارد رشته های تخصصی صنعت هوانوردی شوند و پس از مدتی با سرخوردگی از این صنعت خارج شوند. چه بسیاری از پسران و دخترانی که تنها براساس ظاهر زیبای این مشاغل و یا جایگاه بالای اجتماعی این صنعت، وارد شده اند و پس از مدتی از میدان تخصص حذف شده اند.

از سوی دیگر، اتفاقات و دلخوری های بسیاری توسط مردم از صنعت هوانوردی شکل می گیرد که ریشه آن در عدم شناخت این صنعت است.به عنوان نمونه در مورد تاخیرهای پروازی و گلایه های مردم که در برخی موارد به زد و خورد و یا فحاشی تبدیل شده است، تنها بر اساس ضعف فرهنگ سازی و ارتباطی است.اگر مردم بدانند که تاخیرها علاوه بر کم کاری ایرلاینها که البته در موارد نادری اتفاق می افتد، صدها مورد دست به دست هم داده تا تاخیر ایجاد شود و عدم شکیبایی مردم درمان مشکل نخواهد بود.

در بخش دیگر، بسیاری از تخصص ها مانند مراقبت پرواز، عملیات فرودگاهی و مهندسی و فنی زیر سایه پر زرق و برق مشاغل عملیات پروازی به چشم نمی ایند در صورتی که اشنایی مردم با این حرفه ها می تواند سبب توسعه این بخش ها شود.در زمینه فرودگاه، نیز جذب سرمایه گذار در فرودگاه های کوچک و رونق آژانس های مسافرتی می تواند کمک شایانی به این صنعت داشته باشد.

در پایان برخود لازم می دانم به این نکته اشاره کنم که امید دارم با عنایت خداوند منان و همکاری صمیمانه مدیران مربوطه، گام های موثری در زمینه خدمتگزاری به صنعت هوانوردی کشور، بردارم.خداوند نگهدار خادمان وطن باشد.

انتهای پیام/