به بهانه روز جهانی خلبان

به بهانه روز جهانی خلبان خلبانی، یک تفکر است داود ربیعی / پژوهشگر و مشاور توسعه ارتباطات هوانوردی همیشه برای یک علاقمند به نویسندگی، مناسبت های تاریخی و تقویمی، بهترین فرصت برای نوشتن است.نوشتن از آنچه باید درباره یک رویداد تاریخی و تقویمی نوشت.گاهی این روز، برگی از تاریخ است که صدها زنجیره اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دست به دست هم می دهند تا روزی در تقویم ملی یک کشور ثبت شود.اما آنچه باعث شد تا امروز دستی بر قلم ببرم و دل نوشته ای در قالب یک یادداشت مطبوعاتی بنویسم، روز جهانی خلبان است.روزی که جایش در تقویم ملی کشورمان خالی است اما در سیطره جهانی، دارای ارزش بالایی است. از اهمیت نقش خلبان و حرفه خلبانی به عنوان یکی از ارکان مهم هوانوردی بگذریم، روز خلبان می تواند به عنوان یک عامل برای پرداخت به این حرفه از جوانب دیگر باشد.به عقیده نگارنده، هر حرفه جدا از دانش تخصصی دارای یک بینش و تفکر است.به عنوان نمونه، یک نویسنده را به عنوان فردی که قوه تخیل بالایی دارد، می شناسند.روزنامه نگار را به تحلیل، هنرمند را به نگاه متفاوت، مهندس را به دقت بالا و تجزیه و تحلیل مباحث می شناسند و اما خلبان به چه تفکری شهره است؟ به نظر نگارنده، خلبان، می تواند ترکیبی از عناوین مطرح شده باشد.دقت بالا، قدرت تصمیم گیری در لحظه، دوراندیشی و بررسی تمامی مباحث و مسائل پیش از وقوع، می تواند بینش و تفکر خلبان باشد. حال باید به این موضوع دقت کرد که در جامعه ما، علاوه بر آموزش دانش و تخصص خلبانی، در افزایش کدامیک از عناوین مطرح شده، فعالیتی صورت می گیرد و آیا در بدو ورود شخص علاقمند به خلبانی، در کدام مرحله ، بالفعل بودن کدامیک از مفاهیم مطرح شده سنجش و آزمایش می شود. از سوی دیگر، ایمنی یک پرواز و مدیریت بحران در زمره بالقوه کردن این مفاهیم با اهمیت دارد. روز خلبان، می تواند روزی برای تفکر و بینش برای این حرفه باشد.یک خلبان خوب و حرفه ای، به طور حتم دارای دانش تخصصی حرفه خود است اما در خصوص بینش و تفکر خلبانی، نمی توان همه خلبانان در یک رتبه دسته بندی کرد.در روز خلبان به افزایش بینش خلبانی بیاندیشیم.