نقش پررنگ پهپادها در عملیات عمرانی

پژوهشگران آمریکایی باور دارند که پهپادها می‌توانند ابزار ارزشمندی برای تعیین میزان آسیب‌دیدگی ساختمان‌ها پس از بلایای طبیعی باشند. مدت زیادی از "طوفان لاورا"(Hurricane Laura) در آمریکا نگذشته بود که مردم، پهپادها را به پرواز درآوردند تا آسیب‌ها را ثبت کنند و سپس، ویدئوهای ضبط شده را در رسانه‌های اجتماعی منتشر کردند. پژوهشگران "دانشگاه کارنگی ملون"(CMU) باور دارند که این ویدئوها می‌توانند منابع ارزشمندی برای ارزیابی سریع آسیب‌ها باشند. به گفته محققان تصویربرداری ماهواره‌ای، جزئیات کافی را فراهم نمی‌کند و آسیب را فقط از زاویه دید عمودی نشان می‌دهد اما پهپادها می‌توانند اطلاعات را از نزدیک و از چندین زاویه دید جمع‌آوری کنند. پهپادها اخیرا پس از وقوع بلایای طبیعی، توسط ساکنان محل وقوع این بلایا به صورت گسترده به پرواز در می‌آیند تا میزان خسارت را ارزیابی کنند. یکی از کاربردهایی که این روزها پهپادها دارند نقش پررنگ شان در صنعت ساخت و ساز است. استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین به ویژه در صنعت ساخت و ساز به افراد در انجام کارها با دقت بالا و افزایش بهره وری کمک کرده است. علاوه بر این، با کاهش تدریجی هزینه‌های خرید این محصول به منظور مقرون به صرفه تر شدن آن، مشاغل عمرانی بیشتری می‌توانند از این فناوری بهره مند شوند. استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در مکانی که در آنجا عملیات عمرانی انجام می‌شود مزایای متعددی دارد که می‌توان به بهبود نقشه برداری مناطق بزرگ، جمع آوری و به اشتراک گذاری داده‌ها و بهبود سلامت و ایمنی اشاره کرد.

ردیابی پیشرفت

خطاهای طراحی ۳۸ درصد اختلافات ساخت و ساز را تشکیل می‌دهند. طراحی‌های نادرست و ناقص می‌تواند زمان اتمام پروژه‌ها را از زمان برنامه ریزی شده عقب بیاندازند که در این صورت بودجه انجام عملیات نیز افزایش می یابد. ردیابی پیشرفت امور با کمک این پرنده های بدون سرنشین می‌تواند اطلاعات بسیار دقیق از مکان در دسترس مهندسان قرار دهد. پیمانکاران به سادگی با استفاده از پهپاد، داده‌ها را در صورت نیاز جمع آوری می‌کنند به این معنی که برای تکمیل نقشه برداری نیازی به توقف در کار ساخت و ساز نیست. سپس داده‌های جمع آوری شده را می‌توان در یک بستر "مبتنی بر ابر" بارگذاری کرد که در آن صورت نیز پیمانکاران می‌توانند در هر مکان و زمان به داده‌ها دسترسی پیدا کنند و اطلاعات را به راحتی تفسیر کنند.

نقشه برداری از مکان‌ها

علاوه بر بررسی، نوآوری در نرم افزار پهپادها اکنون به پیمانکاران این امکان را می‌دهد تا نقشه‌ها و مدل‌های سه بعدی دقیقی را با استفاده از داده‌ها و فیلم‌هایی که پهپاد از پرواز جمع آوری می‌کنند، تولید کنند. این داده‌های بسیار دقیق از مکان مورد نظر می‌تواند هزینه‌ها را کاهش دهد زیرا نقشه برداری دقیق به مهندسان کمک می‌کند تا فعالیت‌های خود را تنظیم کنند که در این صورت نیز خطر رخ دادن خطاهای انسانی در طراحی نیز کاهش می یابد. به عنوان مثال پهپاد Trimble Stratus ،از یک سیستم تجزیه و تحلیل و تجسم داده برای ضبط تصاویر هوایی با وضوح بالا با از زمین مرجع استفاده می‌کند. تنها کاری که مهندسان باید انجام دهند این است که نقاطی که قصد بررسی آن را دارند بر روی پهپاد مشخص کرده و هواپیماهای بدون سرنشین را بر فراز آن منطقه پرواز دهند که این کار به آنها امکان دسترسی دقیق به نقشه توپوگرافی را می‌دهد. نقشه توپوگرافی نقشه‌ای است که برای نمایاندن ویژگی‌های فیزیکی سطح زمین به کار می‌رود. این نقشه‌ها در مقیاس‌های بزرگ و کوچک می‌باشند و در مطالعات زمین‌شناسی به دلیل داشتن اطلاعات فواصل افقی یا ارتفاع عمودی به کار می‌روند. همانند ردیابی پیشرفت، وقتی نقشه برداری سه بعدی با یک بستر تجزیه و تحلیل مناسب ترکیب می‌شود، مهندسان می‌توانند این داده‌ها را با تیم خود و با اشخاص دیگر به اشتراک بگذارند.

سلامت و امنیت

طبق گزارش سالانه سازمان  بهداشت، ایمنی و محیط زیست(HSE) در سال ۲۰۱۹ ، لیز خوردن و سقوط‌ هنگام کار دومین علت صدمات و تلفات در صنعت ساختمان سازی انگلستان بوده است. شرکت‌های ساختمانی بسیار نگران این موضوع هستند و به همین منظور به دنبال راه‌هایی برای به حداقل رساندن این خطرات هستند. هواپیماهای بدون سرنشین می‌توانند به سرعت بررسی‌هایی را در مناطق خطرناک انجام دهند و پیمانکاران را از مناطقی که احتمال رخ دادن این صدمات در آنجا وجود دارد مطلع سازند. هواپیماهای بدون سرنشین از راه دور هدایت می‌شوند و این امر هنگام نقشه برداری از مکان‌هایی که ارسال افراد در آنجا بسیار خطرناک است، ضروری است. به عنوان مثال افراد برای نقشه برداری در معادن می‌بایست در اطراف سطوح سنگی و ناهموار حرکت کنند که این امر می‌تواند افراد را در معرض خطر قرار دهد. بعضی از مناطق همچنین دارای ساختارهای خطرناک یا مواد خطرناک و قابل اشتعال هستند که کارگران نباید در مجاورت آنها باشند. اپراتورها می‌توانند به جای ارسال افراد، در یک فاصله ایمن بمانند و برای جمع آوری داده‌ها، هواپیمای بدون سرنشین را به راحتی در منطقه پرواز دهند که انجام این کار نه تنها باعث صرفه جویی در وقت و نقشه برداری دقیق می‌شود بلکه احتمال خطر را نیز به حداقل می‌رساند.