از ابتدای جنگ جهانی اول:
تاریخچه هواپیماهای جنگنده

هواپیماهای جنگنده یا شکاری، هواپیماهایی با سرعت زیاد و قابلیت مانورپذیری بالا هستند که با تجهیز به تسلیحات مختلف، برای از میان بردن تهدیدات هوایی دشمن و یا پاسخگویی به تهاجم دشمن بکارگیری میشوند. جنگندهها، در نسلهای مختلف دوره تکامل خود، با هدف کنترل و تضمین امنیت هوایی و با قابلیت انجام ماموریتهای تاکتیکی متنوع هوایی از جمله: پشتیبانی نزدیک، شکاری بمبافکن، رهگیر و ... طراحی شدهاند.
از ابتدای جنگ جهانی اول، تولید جنگندههایی با بدنههای چوبی و سطوح پارچهای با ماموریت دیدهبانی برای راهنمایی توپخانه زمینی آغاز گردید اما خیلی زود مشخص شد که میتوان آنها را مسلح کرده و برای نبردهای تاکتیکی(مانند: حمله به مواضع حیاتی دشمن) و همچنین درگیری هوایی با هواپیماهای دشمن استفاده کرد. در اواخر جنگ، جنگندههایی چون فوکر دی. ۷ آلمان و اسپاد فرانسه با استفاده از پیشرانههای پیستونی به سرعت ۲۱۵ کیلومتر در ساعت دست یافتند.
قبل از شروع جنگ جهانی دوم، مهندسان و طراحان در حال فهمیدن این نکته بودند که موتورهای پیستونی در دستیابی به کارایی و سرعتهای بالا، محدودیت عملکردی ذاتی دارند. این محدودیت ناشی از مشکل راندمان پیشرانه به دلیل استفاده از ملخ بود که برای غلبه بر این مشکل، دو روش کلی وجود داشت. تغییر در طراحی موتورهای پیستونی که موجب بهبودی اساسی در قدرت آنها گردد و یا اینکه طرح کاملا جدیدی برای پیشرانش استفاده میشد. در خلال جنگ جهانی دوم، جنگندههای تمامفلزی با سرعتهایی فراتر از ۷۵۰ کیلومتر در ساعت و با قابلیت پرواز در ارتفاعات ۱۰ تا ۱۲ هزار متری سطح دریا رونمایی شدند که همچنان پیشرانههایی پیستونی داشتند. اما در پایان جنگ جهانی دوم، عصر جت های جنگنده فرا رسید و با تولید اولین نسل از این محصولات، دریچهای جدید در عرصه تولید تجهیزات نظامی در حوزه هوایی آغاز گردید.
پس از انعقاد پیمان آتلانتیک شمالی ناتو در سال 1949، برای مقابله با شوروی سابق، برتری نظامی و خصوصا برتری هوایی، در دستورکار ناتو قرار گرفت و این قدرت هوایی شامل داشتن جنگندههای پیشرفته تهاجمی و تدافعی(شکاری) و همچنین بمبافکنهای هستهای نیز شد. در بدو شروع وضعیت چندان خوب نبود و کشورهای اروپای غربی عضو ناتو، به دلیل خرابیهای جنگ جهانی دوم، نیازمند کمکهای مالی و فنی آمریکا بودند و این در حالی بود که شوروی به سرعت جنگنده جت میگ15 را به خدمت گرفته بود و در حال تولید بمبافکنهای دوربرد توپولوف بود. واقعیت دیگر آن زمان این بود که به غیر از آمریکا و انگلستان هیچکشور دیگری توانایی ساخت جنگنده را نداشت، از اینرو سفارشها به سوی این دو کشور سرازیر شد و درست یکسال پس از تشکیل ناتو، با آغاز جنگ کره، به یکباره همه از خواب بیدار شدند و شوروی نشان داد که تنها ناتو به رهبری آمریکا، مجهز به سلاح جهنمی (سلاح اتمی) نیست.
اولین جتهای جنگندهای چون اف-86 سیبر آمریکاییها و میگ-15 روسها در جنگ کره به طرز مؤثری مورد استفاده قرار گرفتند. و بدین ترتیب طراحی و تولید جنگندههای نظامی آغاز گردید و از آن زمان تاکنون، جنگندهها در نسلهای متفاوتی جهت انجام انواع ماموریتهای هوایی خاص طراحی شده و میشوند و این موضوع همچنان به عنوان مسالهای مهم و اساسی در سطح اول قدرت نظامی و اقتصادی جهان در حال پیگیری و اجراست.
ارسال نظر