تاریخچه هلیکوپتر (بخش دوم)

در این هلیکوپتر از مکانیزمی استفاده شده بود که با تغییر میزان تماس بین قسمت‌های چرخان و ثابت میزان نیروی لیفت را بسته به نیاز خلبان افزایش یا کاهش دهد.

پسکارا توانایی این را پیدا کرده بود که سیستمی از گردش اتوماتیک را ارائه دهد که هلیکوپتر بعد از خرابی موتور فرود ایمنی داشته باشد، او در ژانویه سال 1924 توانست 10 دقیقه هلیکوپتر خود را به پرواز درآورد.

تاثیر سیستم چرخش اتوماتیک(Auto Rotation)  بر هلیکوپترها (ابتکار پسکارا)

یکی از همکاران پسکارا در این پروژه به نام اتیه‌نه اهمیچن اولین رکورد ثبت شده در(FIA)  را به‌ نام خود رقم زد این رکورد در  14 آوریل 1924 ثبت شد. در این رکورد اهمیچن توانست هلیکوپتر خود را 360 متر پرواز دهد؛ اما پسکارا با پرواز  736 متری هلیکوپتر خود که 14 دقیقه و 11 ثانیه طول کشید توانست رکورد اهمیچن را بشکند.

اما این پایان ماجرا نبود اهمیچن با پرواز هلیکوپتر خود در 4 می همین سال به فاصله 69/1 کیلومتر توانست رکورد خود را باز پس گیرد؛ او در این پرواز تا ارتفاع 50 فوتی صعود کرد.

در همین زمان خوان دلا سیروا در حال توسعه اولین طرح عملی برای روتورکرافت در اسپانیا بود. وسیله‌ای که خیلی سریع تبدیل به یک اساس و پایه برای طراحی هلیکوپتر روتوردار مدرن و یک قالب برای شکلauto gyro  شد. نام این هلیکوپتر  Cierva's C.4  بود که در هنگام برخاستن از زمین به‌علت برخی از کمبودها و نواقص در ساختار آیرودینامیکی دارای مشکلاتی بود که خود سیروا این مشکلات را حل کرد.

لولاهای متحرکی که سیروا در C.4 استفاده کرد به روتور این اجازه را می‌داد تا بتواند افزایش نیروی لیفت بین دو قسمت چپ و راست صفحه روتور را به میزان مساوی تقسیم کند.

دو ابتکار سیروا؛ یکی در جلوگیری از سقوطauto gyro ها و حل مشکلات آیرودینامیکی آن‌ها و دیگری در استفاده از لولاهای متحرک باعث پیشرفت‌هایی در ثبات و پایداری سیستم روتور هلیکوپتر در پرواز رو به جلو شد، که پیش از این یکی از مشکلات عمده دیگر مخترعان بود.

آلبرت گیلیس ون بوم‌هایر هلندی مطالعات خود را در زمینه روتورکرافت‌ها از سال 1923 آغاز کرد. اولین طرح او با نام flew  معرفی شد. این طرح اولیه در 24 سپتامبر 1925 تحت کنترل کاپیتان نیروی هوایی هلند فلوریس آلبرت ون‌هیجست به پرواز درآمد .

در سال 1930 مهندس ایتالیایی کورادینو دآسکانیو هلیکوپتر خود به نام D'AT3 را ساخت که هلیکوپتر نسبتا بزرگی بود که دو ملخ دو پره داشت که جهت چرخش آن‌ها عکس یکدیگر بود.

 coaxial rotorsیک نوع از ملخ‌های هلیکوپتر هستند که یکی در بالا و دیگری در پایین بر روی یک شفت قرار می‌گیرند و هم مرکز هستند.

کنترل این هلیکوپتر توسط servo tabها تامین می‌شد. این نمونه، بعدها توسط طراحان دیگر هلیکوپتر مورد اقتباس قرار گرفت .

 D'AT3توانست رکورد FIA در زمینه سرعت و ارتفاع را برای مدتی در اختیار بگیرد، این رکوردها عبارت بودند از صعود تا ارتفاع 18 متری؛ پرواز به مدت 8 دقیقه و 45 ثانیه و پرواز به مسافت 1078 متر.

در زمان مشابه در شوروی دو مهندس هوافضا به نام‌های بوریس یوریف و الکسی چرموخین که درTsAGI  کار می‌کردند هلیکوپتر تک روتور خود را به نام TsAGI 1-EA به پرواز در آوردند که از دو موتور M-2 نیرو می‌گرفت؛ این موتور حاصل ارتقا موتور تک سوپاپه و گردان  Gnome Monosoupape بود.

TsAGI 1-EA  پروازهای ارتفاع پایین زیادی را با موفقیت انجام داد. در 14 آگوست 1923 چرموخین توانست1-EA را تا

ارتفاع 605 متر بالا ببرد و با اختلاف بسیار رکورد دآسکانیو را بشکند؛ اما به دلیل اینکه شوروی در آن زمان عضوی از FIA نبود رکورد چرموخین بدون ثبت باقی ماند.

نیکولاس فلورین؛ مهندس روسی، اولین ماشین دارای twin tandem rotor که پرواز راحت و آزادی داشت را به پرواز در آورد.

twin tandem rotor سیستمی است که دو روتور موازی با هم در هلیکوپتر استفاده می‌شوند.

این وسیله در بلژیک و در Laboratoire Aérotechnique de Belgique در آوریل 1933 توانست تنها تا ارتفاع 20 فوتی بالا رود و 8 دقیقه در حال پرواز بماند. فلورین سیستم چرخش هم جهت را برای هلیکوپتر خود انتخاب کرد زیرا از ثباتgyroscopic   هلیکوپتر کاسته نمی‌شد در نتیجه روتورها می‌بایست در جهت‌های مخالف هم کمی بالا قرار بگیرند تا نیروی گشتاور را خنثی کنند. استفاده از ملخ‌های بدون لولا و هم چرخش توسط فلورین باعث به حداقل رسیدن فشار و لرزش وارد بر پوسته شد.

ماشین ساخت برگوت دوراند که Gyroplane Laboratoire نام داشت در سال 1933 ساخته شد. این هلیکوپتر از یک اسکلت لوله‌ای و باز بهره می‌برد که موتور، مخزن سوخت، کنترلرها و خلبان در موقعین مناسبی قرار می‌گرفتند. این هلیکوپتر از یک چرخ بر روی دم و دو چرخ بزرگ در دوطرف که پس از مدتی یک چرخ هم برای جلوگیری از برخورد دماغه به زمین در هنگام ورود تعبیه شد تشکیل شده بود، این هلیکوپتر هم از روتورهای Coaxial استفاده می‌کرد تا یکی از روتورهای گشتاور حاصل از روتور دیگر را با چرخش در جهت مخالف خنثی کند.

این هلیکوپتر اولین پرواز خود را 26 جون 1935 به ثبت رساند و تحت کنترل خلبان ماورس کلایسه توانست رکوردها را یکی پس از دیگری بشکند؛ در 14 دسامبر 1935 او رکورد پیست دایره‌ای شکل را با پرواز در پیستی به قطر 500 متر شکاند. در 26 سپتامبر 1936 کلایسه رکورد ارتفاع را هم با پرواز تا ارتفاع 158 متری شکست و در آخر، در 24 نوامبر 1936 او رکورد مدت زمان را هم با پرواز به مدت 1 ساعت و 2 دقیقه و 5 ثانیه کسب کرد  .

متاسفانه این هلیکوپتر در حمله ی هوایی متفقین به فرودگاه Villacoublay از بین رفت.