آشنایی با جنگنده‌های نسل +5 یا 6

در اوایل دهه 2000 میلادی، لاکهید مارتین با F-22 Raptor از موج جدیدی از جنگنده‌ها (به اصطلاح نسل 5) رونمایی کرد. نسل جنگنده‌ها، پیشرفته ترین آن‌ها تا به امروز، دارای چند ویژگی مشترک می‌باشد: • قابلیت‌های رادارگریزی • تلفیق داده‌ها برای ارائه خلبان • ارتباطات ماشین به ماشین برای پرواز به عنوان یک شبکه شایان ذکر است که این خصوصیات و همچنین کل مفهوم نسل جنگنده‌ها از سوی برخی از رقبا به عنوان یک سوال ساده گرایانه یا حتی به عنوان یک بحث بازاریابی برای لاکهید مارتین مورد انتقاد قرار گرفته است. به عنوان مثال، مفهوم مخفیکاری، همچنان یک موضوع بحث برانگیز است، زیرا برخی بر این باورند که باعث محدودیت در طراحی بدنه و عملکرد کلی پرنده می‌شود، همچنین به راحتی توسط حسگرهای پیشرفته قابل شناسایی می‌باشد. در پنج سال گذشته، چندین مفهوم از جنگنده‌های نسل ششم توسط برخی تولید کنندگان هواپیماها در سراسر جهان ارائه شده است. در حالی که اکثر آن‌ها هنوز در فاز طراحی قرار دارند، نگاهی گذرا به مشخصات و برنامه‌های تاکتیکی یکی از امیدوارکننده ترین این طرح‌ها، دید جالبی در مورد اینکه صنعت به کدام سمت در حال حرکت است به ما خواهد داد. نسل جدید امپراطوری آسمان از گزارش Air Superiority 2030 ، که در سال 2016 منتشر شد، ضرورت ایجاد جت جنگنده جدیدی به منظور جایگزینی ناوگان F-15 Eagle و F-22 Raptor پدید آمده است. بدین ترتیب، برنامه نسل بعدیAir Dominance (NGAD) با هدف توسعه یک هواپیمای جنگنده "نفوذپذیر به حملات هوایی" (PCA) به همراه مجموعه‌ای از قابلیت‌هایی که در حوزه هوا، فضا و فضای مجازی کابرد دارند به وجود آمد. این هواپیمای جدید باید برای دستیابی به اهداف در فواصل دور و بدون پایگاه‌های ثابت، مانند اقیانوس آرام، قابلیت پرواز طولانی داشته باشد. با افزایش حضور سیستم‌های شناسایی پیشرفته، سرعت مافوق صوت و قابلیت رادارگریزی نیز یک ضرورت محسوب می‌شود. وزیر خارجه آمریکا، ویل روپر، برای تحقق نیازهای استراتژیک خود در مدت زمان کوتاه‌تر، گفت که این برنامه می‌تواند الهام بخش جنگنده‌های سری قرن باشد که منجر به توسعه حداقل شش فروند جنگنده (و دو پروژه لغو شده) در کمتر از شش سال شده است: F-100 Super Saber ،F-101 Voodoo ،F-102 Delta Dagger ،F-104 Starfighter ،F-105 Thunderchief و F-106 Delta Dart ، که همه از تولید کنندگان مختلف می‌باشند. با توسعه "سری قرن دیجیتال" ، تعداد هواپیماهای کمتری که هر پنج تا شش سال یک‌بار معرفی می‌شوند، شامل جدیدترین فناوری موجود است. هر بدنه هواپیما می‌تواند در محدوده یک قابلیت منحصر به فرد توسعه پیدا کند، یکی به منظور جنگ تسلیحاتی و دیگری برای جنگ الکترونیک. این امر به آن‌ها امکان می‌دهد تا به عنوان یک شبکه قادر به مقابله با هر نوع تهدیدی کار کنند.