قطع تماس با فضاپیمای هندی در آستانه فرود بر ماه

مقام ها می گویند چاندرایان-۲ با موفقیت به ماه نزدیک شده بود اما وقتی به فاصله ۲.۱ کیلومتری از سطح رسید دچار اشکال شد.

سازمان تحقیقات فضایی هند (ایسرو) گفت که تماس با کاوشگر چند ثانیه پیش از فرود قطع شد.

در صورت موفقیت این ماموریت، هند چهارمین کشوری می بود که فرودی آرام بر ماه انجام می داد.

اولین ماموریت این کشور به ماه به نام چاندرایان-۱ ماهواره ای بود که در سال ۲۰۰۸ اولین و دقیق ترین تحقیقات درباره آب در سطح ماه را با استفاده از رادارها انجام داد.

چاندرایان-۲ که ۲۲ ژوئیه پرتاب شده بود بیستم اوت وارد مدار ماه شد و قرار بود در ساعات نخست شنبه به وقت هند به صورت کنترل شده روی سطح فرود آید.

خدمه اتاق کنترل ماموریت در مرکز فضایی هند در بنگلور با شروع فرآیند کاهش ارتفاع به صفحه کامپیوترهای خود خیره شده بودند.

درحالی که فضاپیما مرحله به اصطلاح پردست انداز فرود را پشت سر گذشته بود صدای انفجارآمیز کف زدن کارکنان اتاق فرمان بلند شد. نارندا مودی نخست وزیر هند از پشت صفحه ای شیشه ای در مرکز شاهد این تحولات بود.

در دقایق پس از قطع تماس جزییات مربوط به حادثه روشن نبود.

کایلاساوادیوو سیوان، مدیر سازمان فضایی هند، ایسرو، به اعضای سازمان گفت که مراحل اول فرود "عادی" پیش رفت و داده های ماموریت تحلیل خواهد شد.

آقای سیوان پیشتر ۱۵ دقیقه آخر فرود را "۱۵ دقیقه وحشت" توصیف کرده بود.

پس از اعلام خبر نخست وزیر هند در سخنانی کوتاه برای مهندسان اتاق فرمان گفت: "دستاورد کمی نبوده. قوی دل باشید."

هدف ماموریت چه بود؟

چاندرایان-۲ (وسیله نقلیه ماه ۲) پیچیده ترین ماموریتی بود که سازمان فضایی هند تاکنون دنبال کرده است.

آقای سیوان مدیر این آژانس پس از پرتاب ماه ژوئیه گفته بود: "این نقطه شروع سفری تاریخی است."

واحد فرود به نام ویکرام (نام بنیانگذار ایسرو) در دل خود حامل یک ماه نورد ۲۷ کیلوگرمی با ابزارهایی برای تحلیل خاک ماه بود.

قرار بود این ماه نورد به نام پراگیان برای ۱۴ روز مسیری نیم کیلومتری را طی کند و داده ها و تصاویری برای تحلیل به زمین بفرستد.

این ماموریت برای تمرکز بر سطح ماه و تحقیق درباره آب و مواد معدنی و اندازه‌گیری لرزش های این کره طراحی شده است.

اهمیت این ماموریت چه بود؟

پالاوا باگلا نویسنده علمی می گوید فرودی کنترل شده بر یک سیاره دیگر - هدفی که تاکنون فقط سه کشور دیگر به آن نائل شده اند - یک دستاورد عظیم فنی برای ایسرو و آمال های فضایی هند می بود.

او می افزاید که این دستاورد همچنین راه را برای ماموریت های آینده هند به مریخ هموار می کرد و درها را به روی اعزام فضانوردان هندی به فضا می گشود.

برای اولین بار در تاریخ اکتشافات فضایی هند، این ماموریت میان سیاره ای تحت هدایت دو زن - موتایا وانیتا مدیر پروژه و ریتو کاریدال مدیر ماموریت - انجام می شد.

این ماموریت همچنین جزو افتخارات ملی بود و خبر آن در سراسر جهان منعکس شد چون با هزینه خیلی کم یعنی کمتر از ۲۰۰ میلیون دلار انجام شده بود.