|

تلسکوپ هابل ناسا یک گام دیگر به کشف راز «ماده تاریک» نزدیک‌تر شد

تلسکوپ هابل ناسا یک گام دیگر به کشف راز «ماده تاریک» نزدیک‌تر شد

ماده تاریک رازآلود و نامرئی از قرار معلوم در تمام محیط پیرامون ما وجود داشته و ۸۵ درصد تمام مواد موجود در کهکشان را تشکیل می‌دهد. اما چرا نمی‌توانیم پیدایش کنیم؟

در سال 2018 یک تیم بین‌المللی از محققان با استفاده از تلسکوپ «هابل» و چندین رصدخانه دیگر، برای اولین بار یک کهکشان در نزدیکی کهکشان ما کشف کردند که پیشتر ماده تاریک خود را از دست داده بوده است. این کشف برای ستاره‌شناسان بسیار تعجب‌آور بود، زیرا پس از آن فهم ما به‌طورکلی از به‌وجود آمدن یک کهشکان تغییر کرد،.

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری و به نقل از ساینس دیلی، حال ما می‌دانیم ماده تاریک یکی از عناصر اصلی در مدل‌های شکل‌گیری و تکامل کهکشان ها است. درحقیقت، بدون وجود ماده تاریک، گاز اولیه فاقد نیروی جاذبه کافی برای شروع از هم پاشیدن و تشکیل یک کهکشان جدید است.

داده‌های جدید تلسکوپ «هابل»، علت از بین رفتن ماده تاریک توضیح می‌دهد

اکنون در پژوهش جدید، داده‌های «هابل» برای توضیح چرایی وجود ماده تاریک از دست رفته در کهکشان «ان جی سی 1052-دی اف4» که 45 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد، استفاده شده است. «میریا مونتس» از دانشگاه «نیو ساوت» ولز، یک تیم ‌بین‌المللی از ستاره‌شناسان را برای مطالعه و بررسی این کهکشان با استفاده از تصویربرداری نوری هدایت کرد.

این تیم تحقیقاتی در طی پژوهش خود، متوجه این نکته شد که ماده تاریک از دست ‌رفته را می‌توان با اثرات اختلال جزر و مد توضیح داد. به این معنا که نیروهای گرانشی عظیم کهکشان همسایه «ان جی سی 1035» کهکشان «ان جی سی 1052-دی اف4» از هم جدا می‌کند و در طی این فرآیند، ماده تاریک از بین رفته درحالی که ستاره‌ها خود این کهکشان در مراحل بعدی اثرات متقابل را با کهکشان دیگر احساس خواهند کرد.

ماده تاریک نوعی از ماده است که فرضیه وجود آن در اخترشناسی و کیهان‌شناسی ارائه شده‌است تا پدیده‌هائی را توضیح دهد که به نظر می‌رسد ناشی از وجود میزان خاصی از جرم باشند که از جرم موجود مشاهده‌شده در جهان بیشترست.

ماده تاریک به‌ طور مستقیم با استفاده از تلسکوپ قابل مشاهده نیست، مشخصاً ماده تاریک نور یا سایر امواج الکترومغناطیسی را به میزان قابل توجهی جذب یا منتشر نمی‌کند. به بیان دیگر ماده تاریک به سادگی ماده‌ای است که واکنشی نسبت به نور نشان نمی‌دهد.

در عوض، وجود و ویژگی‌های ماده تاریک را می‌توان به‌ طور غیرمستقیم و از طریق تأثیرات گرانش بر روی ماده مرئی، تابش و ساختار بزرگ مقیاس جهان نتیجه گرفت. طبق داده‌های تیم ماموریت پلانک در سال ۲۰۱۳ و بر پایه مدل استاندارد کیهان‌شناسی، کل جرم-انرژی موجود در جهان شناخته‌شده شامل ۴٫۹٪ ماده معمولی، ۲۶٫۸٪ ماده تاریک و ۶۸٫۳٪ انرژی تاریک تشکیل شده‌است. این یعنی مادهٔ تاریک ۲۶٫۸٪ کل مادهٔ موجود در جهان را تشکیل می‌دهد و انرژی تاریک و مادهٔ تاریک روی هم رفته ۹۵٫۱٪ از کل محتویات جهان را تشکیل می‌دهند.


 

منبع: علم و فناوری

ارسال نظر