آب یخ فشان های ماه برای نوشیدن و حمام فضانوردان آینده

ماه ممکن است برخلاف آنچه که پیش از این تصور می‌شد، حاوی مقادیر زیادی آب باشد

این یافته و کشف مقاله‌ای است که ماه جاری پژوهشگران دانشگاه کلرادو بولدر در مجله «پلنتری ساینس ژورنال» منتشر کرده‌اند.

مجموعه‌ای از شواهد، حاکی از آن است که ماه ممکن است بیش از آنچه که پیش از این تصور می‌شد، حاوی مقادیر زیادی آب پنهان در دهانه‌های [برخوردی] سایه‌دار و در قطب‌ها باشد. مقاله منتشرشده جدید تخمین می‌زند که بیشتر این آب ممکن است از همان فوران‌های عظیم آتشفشانی سرچشمه گرفته باشد که جریان‌های گدازه‌ای تولید کرده که دریاوارهای ماه را ایجاد کرده‌اند، و بخار آبی را که در تمامی عرض‌های جغرافیایی منجمد شده بود، ته‌نشین کرده است.

اندرو ویلکوسکی، نویسنده اصلی مقاله و دانشجوی تحصیلات تکمیلی در اخترفیزیک و علوم سیاره‌ای از دانشگاه کلرادو بولدر، در اظهارات خود گفت: «ما آن را به‌عنوان لایه یخی روی ماه در نظر می‌گیریم که در گذر زمان ایجاد شده است.»

[این لایه]، طی زمان طولانی، ممکن است تازه به لایه‌های یخی با ضخامت ده‌ها پا یا بیشتر برسد. این مزیتی برای کاوشگران ماه [به شمار می‌رود] که به منابع محلی احتیاج دارند، حتی اگر که برای دسترسی به آن مجبور باشند مقداری از خاک ماه را کنار بزنند.

پل هاینه، یکی از نویسندگان این مقاله و استاد اخترفیزیک و علوم سیاره‌ای، طی سخنانی گفت: «این امکان وجود دارد که پنج یا ده متر زیر سطح، صفحاتی بزرگ از یخ وجود داشته باشد.» [او افزود:] «واقعا لازم است که حفاری کنیم و به دنبالش بگردیم».

شواهد اخیر به طور فزاینده‌ای حاکی از آنند که ماه از آنچه که دانشمندان پیش از این انتظار داشتند پرآب‌تر است.

در سال ۲۰۲۰، ناسا پژوهشی را منتشر کرد که نشان می‌داد یخِ آبی ممکن است به جای اینکه در برابر تابش شدید و بی‌وقفه خورشید تبخیر شود، در سایه‌های سمت نور خورشید ماه باقی مانده باشد. اینکه یخِ آبی از کجا آمده است نامشخص بود