آشنایی با هوابرد V22 Osprey

پروژه V22 و همچنین توسعه آن از سال 1990 با سرمایه‌گذاری 22 میلیارد دلاری، توسط سپاه تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده، به منظور ایجاد یک راه دسترسی سریع بین دریا و خشکی، انجام شده‌است. این تیلت روتور، در زمان نشست و برخاست به‌صورت یک هلیکوپتر عمل می‌کند؛ بدین معنا که برای انجام این امر، موتورهای آن، در موقعیت عمودی قرار می‌گیرند و پس از برخاستن با چرخش 90 درجه‌ای و به حالت افقی در آمدن، این وسیله پرنده تبدیل به یک هواپیمای توربوپراپ می‌شود که در حالت کلی، نسبت به یک هواپیمای توربوپراپ عادی، از مصرف سوخت بهینه‌تر و همچنین توان عملکرد پروازی قابل توجه‌تر، برخوردار است. با توجه به پیچیدگی‌های ذاتی V22، رسیدن به مفهوم و خروجی ایده‌آل از این پروژه در مدت 25 سال و جان باختن 30 نفر، به طول انجامید. مشکل اصلی که باعث سانحه دادن V22 و همچنین طولانی‌شدن پروسه ساخت این پرنده شد، یک پدیده آیرودینامیکی با عنوان Vortex Ring State مطرح شده بود. V22 در دو کلاس پروازی توسعه پیدا کرد؛ سری نیروی دریایی این پرنده با اختصار MV گرفته شده از واژه Marine با امکانات مورد نیاز یک هوابرد هوادریا و سری نیروی هوایی آن با اختصار CV گرفته شده از واژه Commander، به منظور انجام ماموریت‌های نیروهای ویژه، مجهز به امکانات مورد نیاز برای انجام عملیات‌های پروازی خاص، نظیر پرواز کردن در ارتفاع پست، تاریکی شب یا آب هوای نامساعد با میدان دید کم و همچنین دارا بودن یک مخزن سوخت اضافی، معرفی می‌شود. به‌طور مجموع 240 فروند از سری M و ۵۰ فروند از سری C ساخته شد.