تکرار داستان سالی این بار با بویینگ 737

.

کاپیتان برزو بهنام خلبان ایرانی بویینگ 777 شرکت هواپیمایی یونایتد در رابطه با این پرواز مصاحبه ای را داشته است که خلاصه آن را در زیر می‌خوانید:

هواپیماها برای فرود روی آب طراحی نشده اند و انجام چنین اقدامی نیاز به تجربه و مهارت بالایی دارد.

هواپیما در هنگام فرود حدود 150 مایل بر ساعت سرعت دارد و برخورد با امواج دریا با چنین سرعتی به مانند برخورد یک اتومبیل با سرعت 50 مایل بر ساعت به یک دیوار است چنین برخوردی می‌تواند به تکه تکه شدن هواپیما بی‌انجامد.

فرود روی آب که اصطلاحا به آن "Ditching" می‌گویند در تاریکی به شدت سخت است چرا که دید خلبان نیز به شدت محدود است.

در پرواز ترابری ترنس ایر خلبانان خوش شانس بودند که پیش از غرق شدن هواپیما در آب توسط گارددساحلی ایالات متحده نجات پیدا کردند.

هواپیمای دو موتوره با استفاده از یک موتور نیز میتواند ارتفاع خود را حفظ کند و فرود آید، بنابراین به نظر میرسد که موتور دوم هواپیما هم از کار افتاده باشد.

هواپیما دوجعبه سیاه دارد که پیدا کردن آن‌ها از عمق اقیانوس و بررسی اطلاعات این پرواز باعث می‌شود که معادله این پرواز حل شود.