موفقیتهای ایرباس:
آشنایی با خانواده A320
پس از موفقیتهای ایرباس A300 در سطح اروپا، سفارشاتی از شرکتهای هواپیمایی ایالات متحده نیز برای این هواپیما ارائه شد، این موفقیتها موجب شد ایرباس به رقیبی در مقابل بویینگ و مکدانل داگلاس تبدیل شود.
اگرچه ایرباس سالها بعد از بویینگ به بازار ساخت هواپیما ورود کرد اما موفقیتهای A300 باعث شد تا اعتماد به نفس قابل توجهی بدست بیاورد و به طراحی و ساخت هواپیماهای دیگر مشتاق شود، مکدانل داگلاس با ساخت DC-9 در سال 1965 و بویینگ با ساخت ۷۳۷ در ۱۹۶۶ مشغول استفاده حداکثری از علاقه شرکتهای هواپیمایی به هواپیماهای میان برد و کوتاه برد بودند، به همین دلیل وجود یک هواپیما که بتواند در حد و اندازههای رقابت با DC-9 و 737 باشد برای ایرباس لازم بود تا در کنار هواپیما پهنپیکر A300 ایرباس بتواند به مشتریان خود یک هواپیما باریک پیکر نیز پیشنهاد دهد.
ایرباس A320 هواپیمایی تک راهرو و دو موتوره است که مطالعات طراحی و ساخت آن در اواخر دهه 70 میلادی شروع شد و در سال ۱۹۸۴ ساخت اولین نمونه آن آغاز و اولین پرواز آن نیز ۲۲ فوریه ۱۹۸۷ انجام شد. این هواپیما در سال 1988 به ایرفرانس تحویل داده شد تا رسما وارد بازار هوانوردی تجاری جهان شود.
علاقه شرکتهای هواپیمایی به پروازهای طولانیتر و کوتاهتر ایرباس را ملزم کرد که در طراحی این هواپیما تغییراتی را بوجود بیاورد، A321 را برای انجام پروازهای طولانیتر و هواپیماهایA319 و A318 برای انجام پروازهای کوتاهتر معرفی شدند.
مهمترین ویژگی A320 استفاده از سیستم fly by wire است که نوعی سیستم کنترل پرواز هواپیما است که در آن به جای رابطهای مکانیکی یا هیدرولیکی از سیمهای الکتریکی برای کنترل سطوح کنترل و فرامین هواپیما استفاده میشود که A320 را تبدیل به اولین هواپیما تجاری که به این سیستم مجهز است کرد، ایرباس در این هواپیما برای اولین بار از Sidestick بهجای Yoke استفاده کرد.
Side-stickیا سکان هدایت جانبی یک دسته کنترل هدایت در هواپیما است که در کنسول کناری خلبان قرار گرفتهاست. در نگاه اول شاید هدایت هواپیما با استفاده از stick سخت بهنظر برسد اما ایرباس از ارگونومی خاصی برای طراحی این اهرمها استفاده کرده و بهینهترین حالتی را طراحی کرده که وقتی در دست خلبان قرار میگیرد کمترین مزاحمت را برای وی ایجاد کند.
در دسامبر سال 2010 ایرباس نسل جدیدی از خانواده A320 معرفی کرد که آنها را neo نامید که مخفف new engine option است تفاوت اصلی نسل جدید و نسل قدیمی که ceo (current engine option) نامیده میشوند استفاده از موتور جدید و شارکلت است، موتور جدید مختص این هواپیما طراحی شده، شارکلت نیز وینگلتهای جدیدی است که باعث کاهش 15 درصدی مصرف سوخت و بهبود عملکرد هواپیما میشوند.
براساس آمارهای ایرباس تا 31 جولای 2019 تعداد 8951 فروند هواپیما از خانواده A320 به مشتریان این هواپیما تحویل داده شده است که A320 را به موفقترین خانواده هواپیماهای تاریخ تبدیل کرده است.
بازده بالا این هواپیما بسیاری از شرکتهای هواپیمایی را مجذوب خود کرده است که باعث شده خیلی از این شرکتها تمام ناوگان خود را از این هواپیما تشکیل دهند.
شرکت American Airlines با داشتن 397 فروند از هواپیماهای این خانواده بزرگترین کاربر این هواپیما به حساب میآید. (براساس آمار مربوط به دسامبر 2018)
تعداد زیاد هواپیماهای خانواده A320 باعث شده که بصورت میانگین در هر 1.6 ثانیه یک هواپیما از این خانواده در سرتاسر جهان تیکآف یا لندینگ میکند.
ایرباس A320 میتواند 140 الی 170 مسافر را 3300 ناتیکال مایل (6150 کیلومتر) را جابهجا کند.
A321
در سال 1994 و حدود 6 سال پس از معرفی A320 ایرباس مدل جدیدی از آن را تحت عنوان A321 روانه بازار کرد، این هواپیما توانایی جابهجایی 185 الی 236 مسافر را دارد و 4000 ناتیکال مایل (7400 کیلومتر) مسافت را نیز طی میکند. علاقه شدید شرکتهای هواپیمایی به انجام پروازهای طولانیتر ایرباس را مجاب کرد تا این هواپیما را طراحی کرده و بسازد.
A319
این مدل که در سال 1996 معرفی شد 124 الی 156 مسافر را 3700 ناتیکال مایل (6900 کیلومتر) جابهجا میکند.
A318
کوچکترین عضو خانواده A320 توانایی جابهجایی 107 الی 132 مسافر را برای 3100 ناتیکال مایل (5700 کیلومتر) دارد که از سال 2003 وارد صنعت هوانوردی جهان گردید.
من که عاشق این هواپیما هستم، واقعا ایمن ترین هواپیمای دنیاست