آشنایی با خانواده A380

شروع ایده طراحی و ساخت ایرباس A380 از مقر بویینگ در سیاتل ایالات متحده آمریکا شروع شد!!! این جمله کاملا صحیح است چرا که در سال 1970 هواپیمایی به صنعت هوانوردی ورود کرد که به سرعت محبوب قلب‌ها شد، بویینگ 747 یا ملکه آسمان‌ها.

این هواپیما از همه نظر از دیگر هواپیماهای آن زمان جلوتر بود: تکنولوژی‌های منحصر به فرد، طراحی زیبا، کابین راحت، قابلیت انجام پروازهای طولانی و...، این هواپیما را از هر نظر بی‌رقیب‌ می‌کرد. اما در سال 1988 پروژه‌ای در جهت رقیب‌تراشی با این هواپیما در شرکت ایرباس آغاز شد. در ابتدا این پروژه A3XX نامیده شد و پس از شروع فرآیندهای پروژه به‌طور رسمی نام A380 برای آن انتخاب شد.

ایرباس و بویینگ همواره در رقابت برای فروش بیشتر و جذب تمایل شرکت‌های هواپیمایی برای خرید هواپیماهای خود هستند از این رو باید برای هر هواپیمایی که رقیب ارائه می‌کند جوابی درخور و حتی بهتر عرضه کنند؛ ورود بویینگ 747 به صنعت هوانوردی باعث شد تا بویینگ در زمینه تعداد صندلی‌های یک هواپیما و برد آن از ایرباس پیش بیافتد از همین رو مدیران ایرباس به دنبال پاسخ دادن به این هواپیما طرح ایرباس A380 را رو کردند.

ایرباس در 19 دسامبر 2000 با بودجه‌ای بالغ بر 11 میلیارد دلار ساخت ایرباس A380 را آغاز کرد. در سال 2005 اولین نمونه از این هواپیما رونمایی شد و ایرباس A380 در سال 2007 اولین پرواز خود را انجام داد.

شرکت هواپیمایی سنگاپور به عنوان اولین اپراتور این هواپیما استفاده تجاری از آن را در صنعت هوانوردی آغاز کرد، هواپیمایی که با توجه به بزرگی و ظرفیت بسیار بالای جابه‌جایی مسافر بازده مناسبی در پروازهای طولانی از خود به جای می‌گذارد.

شرکت هواپیمایی امارات با داشتن 115 فروند ایرباس A380 در ناوگان خود بزرگترین اپراتور این هواپیمای غول پیکر است.

مشخصات

فاصله نوک دو بال: ۷۹٫۶۵ متر

ارتفاع: ۲۴٫۰۸ متر

بیشینه سرعت: ۰٫۸۹ ماخ (۱۰۶۱کیلومتر بر ساعت)

انواع

ایرباس در ابتدا دو مدل A380-800 و A380F را برای این هواپیما معرفی کرد که مدل‌های پایه این هواپیما بودند سپس مدل‌های کوچکتری نیز معرفی شدند که با کاهش طول بدنه مسافر کمتری را جابه‌جا می‌کردند که در نهایت فقط مدل A380-800 ساخته شد، البته با توجه به هزینه بالای ساخت این هواپیما

دور از انتظار نبود که فقط در یک مدل عرضه شود.

در سال 2015 اعلام شد که ایرباس به مانند دیگر هواپیماهایش مدل neo بزرگترین هواپیمای خود یعنی A380 را نیز تولید می‌کند تا با استفاده از بال‌ها و موتورهای جدید مصرف سوخت هواپیما را کاهش ‌دهد.

در سال 2017 اما مدل A380 plus رونمایی شد؛ مدلی بهینه که با استفاده از طراحی کابین جدید ظرفیت 80 صندلی بیشتر را داشت و با استفاده از وینگلت‌های نوین و خاص خود در مجموع باعث کاهش 13 درصدی مصرف سوخت به ازای هر صندلی میشد.

نقاط ضعف و انتهای راه

موتور این هواپیما در ابتدا مشکلاتی داشت که حتی احتمال ورشکست‌شدن ایرباس را هم افزایش داد، اما رفته‌رفته با بهبود شرایط و رفع عیوب، جایگاه خود را در بین شرکت‌های هواپیمایی و همینطور مسیرهای هوایی طولانی پیدا کرد. قابلیت جابجایی 525 مسافر در سه کلاس پروازی یا بیش از 800 مسافر در کلاس پروازی اقتصادی، علاوه بر اینکه یکی از حسن‌های این هواپیما بود، به یکی از عیوب آن نیز تبدیل شد.

مصرف سوخت بالا، هزینه‌های بالای تعمیر و نگهداری، عدم توانایی شرکت‌های هواپیمایی در پر کردن صندلی‌های پروازهای خود، ساخت هواپیماهایی با قابلیت‌های مشابه اما پربازده‌تر مثل ایرباس A350XWB و بویینگ 777 باعث شد که روز‌به‌روز از محبوبیت این هواپیما کاسته شود تا اینکه در فوریه سال 2019 میلادی ایرباس اعلام کرد که تا سال 2021 خط تولید این هواپیما را تعطیل خواهد کرد.