آشنایی با بویینگ 707

در دنیای هوانوردی هواپیماها مهمترین موضوع هر بحثی به حساب میآیند؛ شرکتهای هواپیماسازی نیز طرفداران خاص خود را دارند و گاها بحثهای بین طرفداران دو شرکت اصلی هواپیماسازی تجاری جهان یعنی ایرباس و بویینگ جذابیت فراوانی دارد.
بویینگ یک شرکت آمریکایی چند ملیتی است که در زمینه طراحی و ساخت هواپیما؛ هلیکوپتر؛ موشک؛ ماهواره و تجهیزات ارتباطی فعالیت میکند این شرکت در ۱۵ جولای ۱۹۱۶ توسط ویلیام بویینگ در شهر سیاتل ایالت واشنگتن تاسیس شد و در حال حاضر بزرگترین شرکت هوافضای جهان؛ دومین شرکت بزرگ دفاعی دنیا و بزرگترین شرکت صادر کننده در ایالات متحده از لحاظ ارزش دلاری به حساب میآید.
در یک آگوست ۱۹۹۷ بویینگ شرکت هواپیماسازی مکدانل داگلاس را خریداری کرد شرکت به وجود آمده پس از ادغام دو غول صنعت هوانوردی بزرگترین شرکت هواپیماسازی جهان بود. پس از این ادغام مدیرعامل بویینگ به عنوان مدیر عامل شرکت ادغام شده و مدیر عامل مکدانل داگلاس به عنوان معاون مدیرعامل انتخاب شدند.
در خلال و پس از جنگ جهانی دوم بویینگ به هواپیماهای نظامی خود مشهور بود با ساخت بمبافکن هایی چون B17 و B29 که با موتور پیستونی (ملخی) کار میکردند و هواپیماهایی چون B47 و B52 که از موتورهای جت استفاده میکردند بویینگ یک شرکت فعال در زمینه نظامی به حساب میآمد و بخش تجاری آن در سایه شرکتهایی چون مکدانل داگلاس فعالیت میکرد پس از ادغام دو شرکت و قویتر شدن بخش تجاری؛ بویینگ تصمیم به ارائه طرحی گرفت که هم در زمینه تجاری و هم در بخش نظامی سرآمد باشد و قابلیت استفاده کردن از آن وجود داشته باشد؛ در همین راستا بویین از طرح 80-367 خود برای بخش هوانوردی تجاری نیز استفاده کرد و بویینگ ۷۰۷ را طراحی و ساخت.
تا دهه پنجاه میلادی بویینگ در زمینه ساخت هواپیماهای کوچک و ملخی فعالیت میکرد تا اینکه در ۱۹۵۵ با پیشرفت علم و تکنولوژی و دانش فنی ساخت و تولید هواپیما اولین هواپیمای مسافربری خود را که از موتورهای جت استفاده میکرد طراحی کرد؛ بویینگ ۷۰۷
۷۰۷ یک هواپیمای باریکپیکر است که توسط شرکت هواپیماسازی بویینگ طراحی و ساخته شده است اولین نمونه این هواپیما در سال ۱۹۵۴ پرواز کرد اما به صورت رسمی این هواپیما در ۲۰ دسامبر سال ۱۹۵۷ اولین پرواز خود را انجام داد.
اولین شرکت هواپیمایی که از 707 استفاده کرد پن امریکن بود که در ۲۶ اکتبر ۱۹۵۸ استفاده از این هواپیما را آغاز کرد.
اگرچه که این هواپیما اولین هواپیمای مسافربری بویینگ به حساب نمیآمد اما همهگیری استفاده از آن در بین شرکتهای هواپیمایی باعث آن شد که به یکی از هواپیماهای تاریخساز صنعت هوانوردی تجاری تبدیل شود. اولین بویینگ ۷۰۷ از چهار موتور پرت اند ویتنی JT3C قدرت میگرفت؛ البته پس از اعلام نیاز شرکتهای هواپیمایی به استفاده از موتوری قدرتمندتر؛ بویینگ از موتورهای دیگر نیز روی 707 استفاده کرد.
موفقیتهای بویینگ ۷۰۷ در عرصه جهانی و مورد اقبال قرار گرفتن توسط شرکتهای هواپیمایی باعث شد که سازنده آن یعنی بویینگ به این فکر بیفتد که مدلهای دیگری از آن را هم تولید کند؛ میتوان این طور ادعا کرد که سرآغاز تمام هواپیماهای تجاری پس از ۷۰۷ که با نام برنامه 7X7 طراحی و ساخته شدند را باید در ۷۰۷ جستوجو کرد.
مشخصات
طول هواپیما: 6/46 متر
عرض کابین: 5/2 متر
ارتفاع: 8/12 متر
دهانه بال: 4/44 متر
حداکثر وزن هنگام برخاستن: 151 تن
انواع
020-707
این مدل که به بویینگ 720 نیز معروف است در جولای ۱۹۵۷ و به عنوان مدل کوچکتر این هواپیما برای پرواز در باندهای کوتاهتر طراحی و ساخته شد که اولین پرواز خود را در ۲۳ نوامبر ۱۹۵۹ انجام داد. اولین شرکت هواپیمایی که از این مدل هواپیما استفاده کرد یونایتد ایرلاینز بود که در ۵ جولای ۱۹۶۰ این هواپیما را وارد آسمانها کرد.
طول این هواپیما 7/2 متر کمتر از مدل اصلی است و بردی معادل 5200 کیلومتر داشت که میتوانست ۱۵۶ مسافر را در یک کلاس پروازی یا ۱۳۱ مسافر را در دو کلاس پروازی جابهجا کند. تعداد ۱۵۴ فروند از این مدل از بویینگ 707 ساخته شد.
120-707
مدل پایه خانواده ۷۰۷ به حساب میآمد که قابلیت جابجایی ۱۸۹ مسافر را داشت این مدل دارای پنجره های مستطیلی شکل بود که پس از مشخص شدن مشکل موجود در این نوع از سازهها در مدلهای بعدی پنجرههای مدور استفاده شد.
220-707
این مدل برای پرواز در شرایط خاص hot and high طراحی شده بود. شرایطی که در آن هواپیما برای پرواز در وضعیت آب و هوایی با چگالی کم و دمای زیاد و فرودگاهی در ارتفاع خیلی زیاد نسبت به سطح دریا بازده بیشتری را دارد.
320-707
این مدل از مدلهای قبلی بزرگتر بود؛ به دلیل آنکه بدنه هواپیما بسط داده شده بود بویینگ مجبور به استفاده از سکانهای عمودی و افقی بزرگتری بود که آنها نیز به بزرگی بیشتر هواپیما کمک کردند. بزرگتر شدن هواپیما منجر به استفاده از بالهای بزرگتری برای تولید نیروی برآ (لیفت) مورد نیاز برای پرواز وجود داشت؛ با بزرگتر شدن بالها امکان ذخیره سازی بیشتر سوخت نیز به وجود آمد که منجر به افزایش 2600 کیلومتری در برد هواپیما شد. این مدل که ۶۹ فروند از آن ساخته شد در یازدهم ژانویه ۱۹۵۸ اولین پرواز خود را انجام داد.
420-707
در ساخت مدل 420-707 از موتورهای رولزرویس کانوی ۵۰۸ استفاده شد که 18000 پوند تراست تولید میکردند. اولین مشتری این مدل شرکت هواپیمایی حامل پرچم آلمان لوفتهانزا بود. این مدل بیشتر مورد پسند شرکتهای هواپیمایی اروپایی قرار گرفت لوفتهانزا، بریتیش ایرویز، خطوط هواپیمایی هند و شرکت هواپیمایی وریگ برزیل اصلیترین کاربران این هواپیما لقب گرفتند.
707 در ایران
در ایران، دو شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران؛ هما و هواپیمایی ساها از این هواپیما در ناوگان خود استفاده میکردند که شرکت هواپیمایی ساها به آخرین کاربر تجاری این هواپیما در دنیا تبدیل شد.
انتهای مسیر
ساخت هواپیماهای 707 تا سال 1978 ادامه پیدا کرد و 1010 فروند از مدلهای مختلف این هواپیما ساخته شد؛ در حال حاضر استفاده تجاری از این هواپیما انجام نمیشود و تعداد هواپیماهای باقیمانده از این خانواده در دنیا در بخش ترابری یا جابجایی شخصیتها یا بصورت تانکرهای سوخترسان فعالیت میکنند.
ارسال نظر