کاربرد جلیقه‌های نجات در هواپیما

جلیقه نجات نوعی ابزار براى شناور ماندن بر روى سطح آب است که درست مثل یک جلیقه پوشیده می‌شود، و این امکان را براى کاربر خود فراهم مى کند تا آن را روی آب نگه دارد و از غرق شدن او جلوگیری ‌کند.

به گزارش کن نیوز؛ تجهیزات «نجات غریق» (Life-Saving) در یک هواپیما، عمدتا شامل یک «جلیقه نجات» (Life Jacket) برای هر مسافر است. جلیقه های نجات برای شناور نگه داشتن مسافر در داخل آب، طراحی شده اند؛ آن ها به طور خودکار، مسافران را به حالت در اصطلاح «Face-Up» نگه می دارند تا از وارد شدن آب به دهان و سوراخ های بینی، جلوگیری کنند. چنین ساز و کاری به دلیل احتمال بیهوش شدن مسافر در زمان افتادن به داخل آب، بسیار حائز اهمیت و ضروری است.

IMG_20240709_221314_686

جلیقه های نجات داخل هواپیما به طور معمول در دو رنگ زرد و قرمز هستند؛ رنگ قرمز توسط «خدمه پروازی» (Flight Crew)، و رنگ زرد توسط مسافران استفاده می شود. دلیل استفاده از این دو رنگ که به «رنگ های هشدار» (Warning Colors) معروف هستند -، ایجاد جلب توجه به منظور تسریع و تسهیل عملیات «امداد و نجات» SAR (Search & Rescue) در دامنه یک اقیانوس وسیع که احتمال دارد هواپیما در آن سقوط و دچار سانحه شود، است.

در این میان، بر طبق قوانین تعریف شده در AN06-P1، قسمت 6.5.2، تمامی هواپیماهایی که قصد پرواز در فاصله ای بیشتر از 93 کیلومتر (50 ناتیکال مایل) نسبت به ساحل را دارند، باید از تجهیزات شناور نگه داشتن انفرادی مانند «جلیقه نجات» برای هر یک از سرنشینان خود، برخوردار باشد. همچنین این طور آمده است که این تجهیزات باید در موقعیتی در هواپیما قرار گیرد، تا در صورت نیاز، به راحتی در دسترس باشد؛ بر همین اساس جلیقه های نجات عموما در زیر صندلی مسافر، قرار دارد.

نویسنده: علیرضا عشاقی