افزایش ۴۰ پوندی بلیت هواپیما با گسترش فرودگاه هیترو

به گزارش کن نیوز؛ ریشل ریوز، وزیر دارایی انگلیس، که اولویت خود را «رشد اقتصادی» در این دوره پارلمانی اعلام کرده، با پیشنهاد ساخت باند سوم هیترو و الزام به استفاده از سوخت‌های پایدار هواپیما (SAF)، واکنش تند کارشناسان و وزیر انرژی را برانگیخته است.  

جزئیات طرح و افزایش هزینه‌ها

بر اساس تحلیل خزانه‌داری بریتانیا، اجرای این طرح می‌تواند هزینه بلیت کلاس اقتصادی را تا سال ۲۰۴۰ به طور متوسط ۳۷.۸۰ پوند افزایش دهد. این افزایش عمدتاً ناشی از الزام خطوط هوایی به استفاده از سوخت‌های پایدار است که تولید آن به دلیل نیاز به زمین‌های کشاورزی گسترده و زیرساخت‌های انرژی تجدیدپذیر، هم‌اکنون با کمبود جدی مواجه است.  

اد میلیبند، وزیر انرژی، با انتقاد از این طرح هشدار داده است: «گسترش هیترو، بودجه کربن قانونی بریتانیا را نقض می‌کند و دستیابی به هدف انتشار صفر خالص تا ۲۰۵۰ را غیرممکن خواهد کرد.»  

شکاف بین ادعا و واقعیت

ریوز ادعا می‌کند افزایش سهم سوخت‌های پایدار در صنعت هوانوردی، انتشار کربن ناشی از گسترش هیترو را جبران خواهد کرد.   

تأثیر اقتصادی زیر سوال

گزارش وزارت حمل‌ونقل تحت نظارت نیز نشان می‌دهد که هرگونه رشد اقتصادی ناشی از این طرح، حداقل تا سال ۲۰۴۰ محقق نخواهد شد. بر اساس این گزارش، افزایش مسافران هیترو عمدتاً ناشی از ترانزیت خواهد بود که عوارضی برای آن دریافت نمی‌شود.  

سند منتشرشده خزانه‌داری تأیید می‌کند که ۷۵ درصد از هزینه‌های سوخت پایدار به مسافران منتقل می‌شود. این در حالی است که قیمت فعلی بلیت‌ها «هزینه واقعی اجتماعی و زیست‌محیطی» پرواز را منعکس نمی‌کند.  

چالش سوخت پایدار

هوانوردی هم‌اکنون مسئول ۲.۵ درصد از انتشار جهانی کربن است. سوخت‌های زیستی مبتنی بر محصولات کشاورزی می‌توانند این رقم را تا ۸۰ درصد کاهش دهند، اما تحقیقات انجمن سلطنتی نشان می‌دهد تولید این سوخت‌ها نیازمند اختصاص نیمی از زمین‌های کشاورزی یا دوبرابر ظرفیت کنونی برق تجدیدپذیر بریتانیاست. سال گذشته، ایر نیوزلند بهدلیل مشکلات تأمین SAF، هدف کربن‌زدایی ۲۰۳۰ خود را لغو کرد.  

تقابل رشد و محیط زیست

این طرح نمادی از تقابل سیاست‌های اقتصادی دولت محافظهکار با تعهدات بین‌المللی زیست‌محیطی است. در حالی که ریوز در نشست داووس تأکید کرد «رشد اقتصادی مأموریت شماره یک دولت است»، منتقدان معتقدند توسل به سوخت‌های پایدار، راهکاری غیرواقعی است که تنها پیامد آن، افزایش هزینه‌های زندگی برای شهروندان معمولی خواهد بود.

منبع: theguardian

ترجمه: فائزه امین پویا