همکاری «بی‌ پی» و «کانتاس» برای تامین سوخت پاک هوایی

از طریق همکاری این دو شرکت بزرگ، فرصت‌های موجود برای کاهش انتشار کربن در صنعت حمل‌ونقل هوایی بررسی می‌شود و این امر به‌استفاده و توسعه سوخت‌های تجدیدپذیر هوایی در صنعت هواپیمایی استرالیا کمک خواهد کرد. هر دو شرکت توافق کرده‌اند به‌دنبال راه‌هایی باشند که در آن توانایی‌ها، مهارت‌ها و دانش جهانی بی‌پی در استراتژی توسعه پایدار کانتاس موثر باشد.

خطوط هوایی کانتاس که سال ۱۹۲۰ در گرینزلند استرالیا فعالیت خود را آغاز کرده، به‌عنوان بزرگ‌ترین شرکت هواپیمایی استرالیا شناخته شده و از بزرگ‌ترین لاین‌های بین‌المللی و شناخته‌شده به‌حساب می‌آید.

بی‌پی یا بریتیش‌پترولیوم نیز توانسته خود را به‌عنوان ‌بزرگ‌ترین توزیع‌کننده سوخت‌های سطح بالا با بیش از ۱۴۰۰ نمایندگی در سطح این کشور مطرح کند. از این میان بیش از ۳۵۰ شعبه به‌صورت مالکیت اختصاصی BP اداره می‌شود و بیش از یک‌هزار شعبه نیز به‌صورت خصوصی و فرانچایزینگ فعالیت می‌کنند.

همچنین بی‌پی را می‌توان به‌عنوان بزرگ‌ترین تامین‌کننده سوخت هوایی در استرالیا دانست که سهم ۷۵ درصدی از کل تامین این ماده را برای ایرلاین‌های این کشور دارد.

همکاری این دو مجموعه سبب خواهد شد فرصت‌ها و پروژه‌های مختلفی در زمینه سوخت‌های پیشرفته تجدیدپذیر و پایدار و حمایت از کاهش تولید کربن در بخش حمل‌ونقل هوایی مورد بررسی قرار گیرد. درنتیجه راه‌حل‌های متنوعی برای تولید و پخش انرژی‌های تجدیدپذیر، مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

ویلیام لین، معاون ارشد بی‌پی در منطقه استرالیا گفت: «با تجمیع قابلیت‌های هم می‌توانیم به‌یکدیگر و مشتریان خود کمک کنیم تا در مسیر انتقال به‌سمت استفاده از انرژی‌های پاک با سرعت بیش‌تری حرکت کنند. ما خوشحالیم که فرصتی را برای همکاری با کانتاس در برنامه‌های رسیدن به‌انتشار صفر کربن در اختیار داریم و در عین حال به‌تعمیق روابط خود ادامه می‌دهیم.»

اندرو پارکر، مدیر اجرایی گروه کانتاس در بخش پایداری انرژی نیز گفت: «درحالی که بحران کووید ما را مجبور به‌اعمال تغییرات بسیار در سراسر کسب‌وکار خود کرده، اما چیزی که تغییر نکرده تعهد ما برای به‌حداقل رساندن تاثیرمان بر محیط‌زیست است. شرکت‌های هواپیمایی در سطح جهان وظیفه دارند میزان انتشار و مقابله با تغییرات آب‌وهوایی را کاهش دهند؛ به‌ویژه هنگامی که تقاضا برای سفر افزایش یابد. گروه کانتاس برخی از اهداف آتی خود را برای کاهش آزادسازی کربن تا سال ۲۰۵۰ درنظر گرفته و درعین حال کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای بخش عمده‌ای از برنامه ما در چند سال آینده خواهد بود. با این وجود باید اقدامات بلندمدت دیگری مانند استفاده از سوخت پایدار هوایی در استرالیا به‌عنوان تصمیمی کلیدی مد نظر قرار گیرد.»