داستان یک بلند پروازی در عرصه تاکسی هوایی
علاقه مندان صنعت هوانوردی چند سالی هست که نام Ehang را به عنوان یک شرکت موفق در حوزه هوانوردی میشنوند. این شرکت چینی که در چند سال اخیر دستاوردهای بزرگی را به نام خود ثبت کرده است، در حال گسترش و فتح قلههای جدید میباشد در این مقاله قصد داریم به داستان موفقیت این کمپانی بپردازیم، داستانی که بیانگر یک استارتاپ موفق در حوزه تکنولوژی و هوانوردی میباشد.
Ehang را میتوان یک استارتاپ منحصر به فرد در چین دانست به واسطه اینکه در عرصه پهپاد، تاکسی هوایی به صورت همزمان وارد شده است و دستاوردهای موفقی داشته است. اما این موفقیتها مدیون یک مدیر موفق است، هواژی هو مدیر این شرکت از اولین کارآفرینهای موفق دهه 90 میلادی در چین است. او به دلیل توانایی خود در امور سخت افزاری و نرم افزاری مدیریت بحران المپیک 2008 را به عهده داشته است. علاقه او به هوانوردی باعث شد به صنعت پرندههای بدون سرنشین وارد شود، درست زمانی که کمپانی موفق dji شروع به کار کرده بود. بنابراین هو به دنبال گسترش سیستمهای کنترلی و پرواز ایمنتر در پهپادها بود.
آنها در ابتدا به دنبال ساخت یک پهپاد بودند که با تلفنهای هوشمند قابل کنترل باشد و از پایداری و ایمنی بالایی برخوردار باشد. این شرکت در ابتدای کار توانست با ایدههای جذاب خود ظرف مدت 8 ماه سرمایه 42 میلیون دلاری جذب کند تا فعالیتهای خود را در سه حوزه آغاز کنند. این سه حوزه شامل حمل و نقل هوایی، هوشمندسازی شهر و دادهپردازی هوایی میباشد.
در اولین قدم در راستای رسیدن به اهداف خود آنها پهپاد خود را که روح نام داشت ساختند و با شعار "آسانترین پهپاد برای پرواز" آن را به پرواز درآوردند. ساخت این پهپاد همراه با ثبت یک رکورد جهانی بود و آن هم به پرواز درآوردن 1374 پهپاد به صورت همزمان و اجرای یک نمایش هوایی بود. ساخت این پهپاد توانمندیهای آنها را در کنترل، هدایت و ناوبری افزایش داد.
موضوعی که بیشتر باعث شهرت Ehang شد ساخت یک پهپاد و نمایش هوایی نبود، آنها در نمایشگاه CES سال 2016 توانستند با Ehang-184 توجه جهان را به خود جلب کنند، این اولین پرنده عمودپرواز درون شهری بود که میتوانست با یک سرنشین درون محیط شهری پرواز کند. آنها با توافقهایی که انجام دادند FAA را مجاب به انجام تست پروازی کردند و همچنین قراردادهای موفقی با آزمایشگاه پیشرفته نوادا به منظور ارتقا سیستم اویونیکی خود انجام دادند.
در ادامه فعلیتهای خود به توسعه و بهبود عملکرد پرنده خود پرداختند و مدل 116 و 216 را رونمایی کردند کردند، این پرنده نسبت به مدل قبلی خود یعنی Ehang-184 از 4 بازو به 8 بازو با 16 ملخ تغییر شکل داده بود و همچنین در مدل 216 خود یک صندلی اضافه کرده بود. همچنین سیستم ناوبری و پرواز خودکار آن ارتقا یافته بود و توانست تست بدون سرنشین خود را نیز انجام دهد.
این کمپانی از بازار بزرگی که در عرصه پهپادها وجود دارد نیز غافل نشد و با رویکردی متفاوت به ساخت سه محصول روی آورد. اولین پهپاد Ehang 116L میباشد که ظاهری شبیه به تاکسی هوایی این شرکت دارد با این تفاوت که کابین آن به زیر منتقل شده است و شکل یک کابین باری به خود گرفته است. این پرنده توانایی حمل بار 600 کیلوگرمی را تا فاصله 32 کیلومتری دارد و سرعت پرواز کروز آن به 100 کیلومتر بر ساعت میرسد.
پهپاد دیگر این شرکت Ehang Falcon نام دارد پرندهای به مراتب کوچکتر و با ماموریتی سبکتر نسبت به پهپاد 116L این پرنده تمام کربنی یک کوادروتور است با هشت ملخ که قابلیت حمل 17 کیلوگرم بار را دارد و به منظور حمل بار درون شهری ساخته شده است. اما آخرین و کوچکترین محصول این شرکت پهپاد Ehang GD2.0 Logistics میباشد که برای حمل بار سبکتر طراحی و ساخته شدهاست. این پرنده محمولههایی تا 5/1 کیلوگرم را حمل میکند و وظیفه حمل بار کوچک در فضای شهری را به عهده دارد.
برنامه های آتی این شرکت بعد از اخذ مجوزات پرواز بر فراز شهر، طراحی و ساخت فرودگاههای مناسب میباشد. در آینده نزدیک، تعداد تاکسی هوایی بسیار رشد کرده و برای رسیدن به هدف نهایی یعنی حمل و نقل درون شهری باید تعداد زیادی ایستگاه پروازی وجود داشته باشد. این شرکت در اولین قدم با همکاری یک کمپانی گردشگری اقدام به طراحی یک مجموعه توریستی کرده است که در بالای این مجموعه یک ایستگاه پروازی مجهز برای نشست و برخاست پرندهها وجود دارد. همچنین در این ایستگاهها برای پرنده توانایی شارژ باتری وجود دارد و یک سالن انتظار برای مسافران.
ارسال نظر